Een Mama in Zonnig Spanje

Gisterenavond heb ik The Passion gekeken en ik was er echt van onder de indruk. Prachtige verwoording van het oude verhaal, met geweldige artiesten (de meeste kende ik niet haha). Het opende ook behoorlijk wat discussies op social media, veel mensen die het geweldig vonden, maar ook reacties als “Ik verafschuw alles dat met geloof te maken heeft” en ik kan het niet helpen, maar daar wil ik het toch graag even over hebben.

Ik ben zelf officieel gedoopt katholiek, maar wij waren thuis absoluut niet practiserend. Het meeste wat ik meegekregen heb is van mijn oma, ik heb van haar bidden geleerd, voor een maaltijd, maar ook bij het naar bed gaan. Ik deed dat ook alleen als ik bij haar was en ik was daar behoorlijk regelmatig, vaak in het weekend. Uiteraard ging zij trouw iedere zondag naar de kerk en als ik bij haar was, ging ik dus mee. Wat ik me daarvan het meest herinner zijn de menthos snoepjes die ik kreeg, als zij voor de communie ging. Ik was altijd een beetje jaloers dat oma wat “te eten” kreeg en ik dat niet mocht. Kinderlogica.

Nu woon ik in Spanje en hier leeft het katholieke geloof nog heel sterk. Toch gaan ook lang niet alle Spanjaarden elke week naar de kerk, het is meer iets dat ze vanbinnen met zich meedragen. Veel is tegenwoordig ook vooral traditie. Neem deze week, de Semana Santa, de heilige week voor Pasen. In elke stad, in elk dorp in Spanje, en vooral in Andalusië wordt dit gevierd met processies waarbij de laatste lijdensweg van Jezus Christus uitgebeeld wordt. Prachtig en indrukwekkend om te zien.

Toch vind ik het altijd jammer dat hier zo duidelijk alleen katholiek geloof aanwezig is. Ook in het onderwijs. Eén van de redenen dat wij gekozen hebben voor de school van onze zoon, is dat religie niet verplicht was (de belangrijkste reden overigens was het geweldige niveau van Engels op zijn school). Nu heb ik geen bezwaar tegen religie in het algemeen, maar wel als het maar vanuit één invalshoek getoond wordt. En dat is hier echt het geval helaas.

Maar religie is dus niet verplicht. Het vak heet religie hier, maar is dus echt Christelijke religie. Bij het aanmelden van onze zoon, stonden er op het registratieforumulier twee keuzes: Religie of alternatief. Alternatief vonden wij goed klinken. Ik ging er van uit dat een alternatieve geloofsles wel over geloof zou gaan, maar niet over één geloof in het algemeen. Niet dus. Het was een totaal ander vak, en wel schaken (dat is een specialiteit van deze school, daar het helpt bij meertalig opvoeden). Gemiste kans, mijns inziens.

In Nederland heb ik het idee dat het hetzelfde is. Je hebt ofwel een school van een specifiek geloof, of er is gewoon geen geloofsles. Sterker nog, heet het in Nederland ook niet Godsdienstles? Nou, correct me if I am wrong, ik ben inmiddels 17 jaar weg, dus er kan veel veranderd zijn haha. Maar is het wel nog hetzelfde, dan is dat dus net zo goed een gemiste kans, net als in Spanje.

Hoe zou ik het willen zien? Nou, ik ben voor geloven in het algemeen. Sterker nog, iedereen gelooft! Ieder op zijn of haar eigen manier, maar iedereen gelooft iets. Geloven in God, of in meerdere Goden, in energie, in een leven na de dood of juist niet, of je gelooft gewoon in niets, want ja, niet geloven in iets, is ook een vorm van geloven. Ikzelf geloof in energie en de evolutietheorie van Darwin, maar ik geloof ook dat een man als Jezus daadwerkelijk bestaan heeft. Voor mij sluit het één het ander niet uit.

Persoonlijk denk ik daarom dus ook dat we júíst geloof moeten onderwijzen, maar dan ook daadwerkelijk alle vormen van geloof. Ik denk dat veel problemen in de wereld komen door onbegrip en het ontbreken van kennis over andere geloven. Dat is jammer, toch? Laten we juist beginnen bij kinderen, de nieuwe generatie, wellicht kunnen dan latere problemen voorkomen worden.

Dat vond ik overigens dus ook extra mooi gisterenavond aan The Passion, dat het officieel uiteraard een uiting van geloof is, maar dat ze er de actualiteit bijhalen en vooral hoop over willen brengen aan iedereen die daar behoefte aan heeft. Welk geloof je ook aanhangt. En dat is iets dat ik zeker kan waarderen.

Geloof