Er is flink wat tijd voorbij gegaan sinds mijn laatste post en heel eerlijk, dat spijt me niet. Het bleef wel in mijn hoofd hangen, dat ik verder wilde gaan met dit blog, maar tot nu toe was er gewoon geen plaats voor en dat was goed.
Het is druk geweest in mijn leven. Zo is papa’s nalatenschap nog steeds niet afgehandeld. Jeetje, wat komt daar veel bij kijken! Ik ben mijn vader echt heel erg dankbaar dat hij voor zijn overlijden al zoveel geregeld had. Het is fijn te weten dat ik er niet alleen voor sta.
Verder hebben we een huis gekocht! We waren al best lang op zoek, maar mijn Nederlandse wensen voor een huis, zijn niet de Andalusische standaard. Toen we in december thuiskwamen na onze trip naar Nederland vanwege papa’s begrafenis kwam niet lang daarna “plotseling” dit huis op ons pad. Ik ben niet zweverig van aard, maar ik kon het gevoel niet onderdrukken, dat papa op de een of andere manier aan wat touwtjes getrokken heeft “daarboven”. Stiekem best een fijn gevoel, eerlijk gezegd.
Druk nu dus met de verbouwing, want ondanks dat het huis behoorlijk aan mijn wensen voldoet, wilden we er toch nogal wat aan veranderd hebben. Een heel leuk proces, waar je een huis dat je al leuk vond en waar je het potentie van zag nu ineens steeds meer ziet veranderen in hoe jij het werkelijk wilt!
Tot slot: Cristian, mijn alles in mijn leven. Hij groeit als kool, heeft bergen energie en geniet van alles wat we samen doen. Maar voor ik daar meer over vertel ga ik in het volgende blog verder over mijn zwangerschap.
Zonnige groet,
Mama Caroline