Een Mama in Zonnig Spanje

Voor ik naar Spanje kwam had ik van het land vooral dit beeld: veel zon, vriendelijke mensen èn heel gelovig! Dat klopt grotendeels, alhoewel…

Geloof me als ik zeg, dat Spanje echt niet het hele jaar door zon heeft en het is ook niet het hele jaar warm! Sterker nog, de winter in zuidwest Andalusië voelt vaak kouder, doordat het Atlantische klimaat een vochtige winter geeft en de huizen gebouwd zijn op zon. Hier hebben we geen centrale verwarming, dus als je ‘s avonds uit een gure wind thuis komt, is het huis ook nog eens koud.

Ook zijn de mensen hier lang niet zo vriendelijk als ik dacht. Begrijp me niet verkeerd, ze ógen heel vriendelijk! Op straat lacht iedereen je toe en vaak wordt er een gesprekje aangeknoopt. Het is echter een vriendelijkheid “op afstand”. Het is niet zo dat je zomaar overal binnen uitgenodigd wordt. Dat gebeurt meestal pas als je iemand heel goed kent.

Wat me verder vooral opviel, is dat ze hier wel gelovig zijn, maar absoluut niet praktiserend. Lang niet elke Spanjaard gaat iedere zondag naar de kerk, sterker nog, velen gaan zelfs nooit, behalve met bruiloften. Wat wij als geloof zien, is eerder traditie. Zoals deze week de Semana Santa, de heilige week voor Pasen, een traditie die volop gevierd wordt. Dat vond ik heel apart en had ik absoluut niet verwacht.

Toen ik dus een relatie kreeg met een Spanjaard, vroeg ik me af hoe dat zou gaan. Voor ons is het tegenwoordig zo normaal om éérst samen te gaan wonen en ik vroeg me af of dat, vooral door zijn familie, ook geaccepteerd zou worden. Mijn verbazing was groot dat dit hier inmiddels heel gewoon is. Gelukkig voor ons dus! Drie maanden nadat we een relatie kregen trok mijn lief fijn bij mij in!

Zonnige groet,
Mama Caroline

Meer weten over de Samana Santa? Klik hier.